Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Ο κλάδος των γεωλόγων, παρά τις απογειωμένες αντιλήψεις ορισμένων που αποθεώνουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκεται στο κέντρο των αντιδραστικών αλλαγών. Η διαρκής αποβιομηχάνιση, το ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου (ΛΑΡΚΟ, κλπ), του νερού και των πηγών ενέργειας της χώρας, η διαρκής υποβάθμιση των υποδομών και του ενεργειακού δυναμικού της ΔΕΗ, η υποβάθμιση, συρρίκνωση και ουσιαστικά η διάλυση του ερευνητικού έργου του ΙΓΜΕ, καθώς και η υποστελέχωση του δημόσιου τομέα, αποτελούν κομμάτια του πάζλ αυτής της πολιτικής.
Το νερό είναι ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ
Η ανεξέλεγκτη καπιταλιστική ανάπτυξη θεωρεί εμπορεύσιμα όλα τα φυσικά και κοινωνικά αγαθά, με αποτέλεσμα το περιβάλλον και το νερό να αποτελούν αντικείμενα υπερεκμετάλλευσης και υποβάθμισης. Το νερό από μέσο επιβίωσης, μεταβάλλεται σε μέσο πλουτισμού και εργαλείο μεγέθυνσης των ανισοτήτων και της αδικίας εις βάρος των αδύναμων. Οι νέοι κανόνες ενιαίας κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος για διάφορες χρήσεις με αυστηρά οικονομικά και μόνο κριτήρια εξυπηρετεί τις ιδιωτικές επιχειρήσεις («ιδιωτικά οργανωμένα συλλογικά δίκτυα παροχής υπηρεσιών ύδατος». Η τιμολόγηση του νερού θα γίνεται κατά τέτοιο τρόπο «ώστε να ανακτάται πλήρως από τους χρήστες το συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένου του κόστους ευκαιρίας του επενδυμένου κεφαλαίου, του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους πόρου». Με άλλα λόγια, όλο το κόστος συντήρησης και δημιουργίας εγκαταστάσεων, μεταφοράς του νερού, κ.λπ., θα μετακυλίεται εξ ολοκλήρου στους καταναλωτές.
Χαρακτηριστική είναι η προσπάθεια για την παραχώρηση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ) της Αττικής μέσω ΣΔΙΤ σε ιδιωτικά συμφέροντα που τελικά ακυρώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας και το σχέδιο για ΣΔΙΤ στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) που εκπονεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ).
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, αλλά δεν είναι φυσικό φαινόμενο, προκλήθηκε από τα συμφέροντα όσων υπηρετούν η τωρινή και όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα και διεθνώς. Οι δε επενδύσεις που εξαγγέλλονται, προάγουν ένα αναπτυξιακό, αποικιοκρατικού τύπου μοντέλο Σκουριών, ΛΑΡΚΟ και Ελληνικού, προδιαγράφοντας ένα μέλλον που θα δίνει “γη” και “ύδωρ” στα επιχειρηματικά συμφέροντα και το μεγάλο κεφάλαιο, με ανεπανόρθωτες καταστροφικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον, που ενισχύει τον κύκλο αποδόμησης του πλαισίου προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, την υπερεκμετάλλευση και εξαθλίωση των εργαζόμενων και κατοίκων ολόκληρων περιοχών.
Το σχέδιο της εκτεταμένης εξόρυξης υδρογονανθράκων στο σύνολο, σχεδόν, της Δ και ΝΔ χερσαίας και θαλάσσιας επικράτειας της χώρας, αποτελεί μια καταστροφική επιλογή αφού πέρα από τις αδιαμφισβήτητες περιβαλλοντικές και άλλες επιπτώσεις, σχετίζεται περισσότερο, με τις ενεργειακές επιδιώξεις υπερεθνικών σχηματισμών ή/και με επιχειρηματικές επιδιώξεις και ελάχιστα έως καθόλου με την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας. Ο ελληνικός λαός δεν θα λάβει ούτε ένα ευρώ από τα κέρδη των πολυεθνικών κολοσσών, ενώ οι διαδικασίες αυτές πέρα από τους τεράστιους περιβαλλοντικούς κινδύνους, δημιουργούν νέες εντάσεις στην ευρύτερηπεριοχή και άρα νέα εξοπλιστικά προγράμματα με νέα υπερχρέωση.
Ο αντιπεριβαλλοντικός «εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας» του νόμου Χατζηδάκη δεν προστατεύει το περιβάλλον από τις επιπτώσεις που μπορεί να προκαλούν διάφορες επενδύσεις, αλλά προστατεύει τους επενδυτές από τους περιβαλλοντικούς όρους, αφού πλέον όχι μόνο η εκπόνηση των περιβαλλοντικών μελετών αλλά και ο έλεγχός τους θα μπορεί να διεκπεραιώνεται από ιδιώτες, οι οποίοι θα πληρώνονται από τον επενδυτή. Το πλιάτσικο της περιβαλλοντικής καταστροφής και της πράσινης υποκρισίας κορυφώνεται με την παράδοση
των περιοχών Natura, τους πολύτιμους οικοτόπους της χώρας, στον «αναπτυξιακό» ολετήρα, δημιουργώντας ένα ιδιότυπο πλαίσιο για την προώθηση «ήπιων αναπτυξιακών έργων δημοσίου ενδιαφέροντος» εντός προστατευόμενων περιοχών Natura με το νόμο 4964/2022.
Με το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό προστέθηκαν «περιθώρια ευελιξίας και ανάδρασης», ώστε σχέδια που υπάγονται στο κατώτερο επίπεδο του πολεοδομικού σχεδιασμού (ΕΠΣ), να μπορούν να τροποποιούν προβλέψεις του ανώτερου χωροταξικού επιπέδου σχεδιασμού (ΤΠΣ), ενώ παράλληλα καταργήθηκε η διαδικασία της έγκρισης των Μελετών Γεωλογικής Καταλληλότητας που απαιτούνται κατά τον πολεοδομικό σχεδιασμό όλων των επιπέδων, λόγω της έλλειψης Γεωλόγων στο δημόσιο.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ – MEΛΕΤΕΣ
Η προτεραιοποίηση και ο σχεδιασμός των Τεχνικών Έργων γίνεται πρώτιστα με κριτήρια ανταποδοτικότητας και κερδοφορίας (ΣΔΙΤ, Συμβάσεις Παραχώρησης) και όχι με κριτήρια κοινωνικά, περιβαλλοντικά και ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών (αντισεισμική προστασία, αντιπλημμυρικά έργα, Πολιτική Προστασία κλπ), γεγονός που αποδεικνύεται σε κάθε “φυσική” καταστροφή.
Σύμφωνα με τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις, επιχειρηματίες καθορίζουν τις τεχνικές προδιαγραφές για τα έργα, επιχειρηματίες καθορίζουν τις τιμές των υλικών και των εργασιών άρα και το κόστος των έργων, ενώ επίβλεψη θα ασκούν επίσης ιδιωτικοί φορείς, οι οποίοι μάλιστα θα είναι σε σχήμα συνεργασίας με τον ανάδοχο και θα ανακοινώνονται από αυτόν κατά την υποβολή της προσφοράς στην δημοπράτηση του έργου(!!!). Τα έργα θα τα κατασκευάζουν οι επιχειρηματίες εργολάβοι, θα τα επιμετρούν δειγματοληπτικά οι ίδιοι και όχι οι δημόσιοι φορείς ανάθεσης και θα τα επιβλέπουν ιδιώτες. Επιβεβαιώνεται έτσι η πρόθεση, Ανώνυμες Εταιρίες, κινητήριοι, πολλαπλασιαστικοί μοχλοί του τεχνικού κλάδου, του δημοσίου όπως η Εγνατία Οδός, το Αττικό Μετρό, η ΕΡΓΑ ΟΣΕ, ο ΟΣΕ κ.α να τεθούν στο περιθώριο της αναπτυξιακής διαδικασίας.
ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ
Η κυβέρνηση δεν στηρίζει τους εθνικούς φορείς (Υπουργεία, Οργανισμούς, Ινστιτούτα που εμπλέκονται στην παραγωγική δραστηριότητα των γεωεπιστημών στα πλαίσια ενός Εθνικού Σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας προς όφελος των εργαζόμενων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Παρατηρούνται πολύ σοβαρές ελλείψεις σε πτυχιούχους Γεωλόγους σε Υπουργεία, Οργανισμούς του Δημοσίου, Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και σε ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού (Γεωλόγοι δημόσιου: 0,07%). Το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί δραματικά λόγω και της συνταξιοδότησης πολλών συναδέλφων, με αποτέλεσμα οι αντίστοιχες γεωτεχνικές υπηρεσίες να παρουσιάζονται βαθιά υποστελεχωμένες.
Ο ΚΛΑΔΟΣ ΤΩΝ ΓΕΩΛΟΓΩΝ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ
Οι μισθωτοί γεωλόγοι παλεύουν να επιβιώσουν σε έναν ιδιωτικό τομέα της εργοδοτικής επισφάλειας και ασυδοσίας, της επιβολής του δελτίου παροχής υπηρεσιών, των απολύσεων, της κατάργησης των ΣΣΕ και των μισθών πείνας, οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι υποαπασχολούμενοι, οι ανασφάλιστοι, έχουν γίνει ο θλιβερός κανόνας, ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι βιώνουν διαρκείς περικοπές, υποστελέχωση, διάλυση – ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, οι ελεύθεροι επαγγελματίες στη μεγάλη πλειονότητα δεν τα βγάζουν πέρα και στενάζουν από την υπερφορολόγηση, ενώ την ίδια στιγμή το αντικείμενο της δουλειάς τους υποβαθμίζεται.
Με ευρωπαϊκή οδηγία εξισώθηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων ΑΕΙ με αυτά των αποφοίτων κολεγίων. Στην ίδια κατεύθυνση του κατακερματισμού επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων επιδρούν οι καταρτίσεις, οι πιστοποιήσεις, τα ειδικά επαγγελματικά δικαιώματα, τα σχετικά μητρώα, ο πολλαπλασιασμός των πρακτικών ασκήσεων, κ.ά.
Την ίδια ώρα το ΙΓΜΕ υποχρηματοδοτείται και δήθεν επειδή δεν έχει ερευνητικό αντικείμενο, ωθείται να «ανοιχτεί στην ελεύθερη αγορά» και οι επιστήμονές του να μετατραπούν από ερευνητές σε πωλητές μελετών σε Δήμους και Αποκεντρωμένες Διοικήσεις της χώρας.
Οι γεωλόγοι της εκπαίδευσης ζουν την απαξίωση του σημερινού σχολείου και πανεπιστημίου και της εργασίας τους σε αυτά, ενώ οι νέοι ερευνητές κατά κανόνα βρίσκονται αντιμέτωποι με τη δουλειά με το κομμάτι και τις επισφαλείς συμβάσεις, όταν και αν αυτές υπάρχουν, σε ινστιτούτα και πανεπιστήμια.
Και το ΓΕΩΤΕΕ;
Το ΓΕΩΤΕΕ μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, όχι απλά δεν έκανε τίποτα προκειμένου να αποτραπεί, αλλά συνέβαλε στην υλοποίηση αντιδραστικών αλλαγών. Το σκλαβοπάζαρο των πληρωμένων σεμιναρίων που θα μας εξασφάλιζαν «δια βίου προσόντα», η προώθηση της ιδιωτικής – ανταποδοτικής ασφάλισης του ΤΕΑΓΕ, η εκκωφαντική σιωπή μπροστά σε ζητήματα όπως η μείωση των αντικειμένων εργασίας στο δημόσιο, η επιβολή χαρατσιού υπέρ ΓΕΩΤΕΕ ακόμα και για την έκδοση μιας απλής βεβαίωσης, αποκαλύπτουν τον βαθιά αντιδραστικό του ρόλο, τη σχέση του με το ισχύον σύστημα και τις κυβερνήσεις του, καθώς και την ηθελημένη συνδιαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης. Εμείς πιστεύουμε στην ανάγκη σύγκρουσης με αυτόν το ρόλο, αλλά και με τους μηχανισμούς που το έφεραν σε αυτό το σημείο.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΕΩΤΕΕ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Απέναντι στη λογική της ανάθεσης δεσμευόμαστε ότι θα αγωνισθούμε για ένα ΓΕΩΤΕΕ - πόλο αντίστασης και διεκδίκησης, που θα ενώνει και θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα και τους στόχους όλων των γεωτεχνικών:
Των νέων συναδέλφων, που βλέπουν τα πτυχία να μετατρέπονται σε «διαβατήρια» ανεργίας.
Των ιδιωτικών υπαλλήλων που βιώνουν τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων.
Των άνεργων, που προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς επίδομα ανεργίας.
Των υποαπασχολούμενων και ετεροαπασχολούμενων, στον ιδιωτικό τομέα, μισθωτών ή με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών που αντιμετωπίζουν τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τους ιδιαίτερα χαμηλούς μισθούς.
Των εργαζόμενων στα Πανεπιστήμια και στα Ερευνητικά Ινστιτούτα (Ι.Γ.Μ.Ε., που επανιδρύθηκε αλλά βαλτώνει., ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ κ.α.), που βιώνουν την υποχρηματοδότηση, την υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της έρευνας, τη συρρίκνωση και διάλυση των ινστιτούτων, μαζί με την πλήρη ελαστικοποίηση της δουλειάς τους.
Των εργαζόμενων στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα, που αντιμετωπίζουν τη δραστική μείωση των μισθών, την υποστελέχωση και την εκχώρηση των υπηρεσιών στους ιδιώτες.
Των ελεύθερων επαγγελματιών, που βλέπουν ότι με τις νομοθετικές ρυθμίσεις
καταργούνται στην πράξη τα κατακτημένα με πολύχρονους αγώνες επαγγελματικά δικαιώματα και δίνεται πλέον πεδίο κερδοφορίας στο μεγάλο κεφάλαιο.
Των εκπαιδευτικών, που αντιμετωπίζουν την κατάργηση των οργανικών τους θέσεων, την ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση του κλάδου στη Μέση Εκπαίδευση.
Αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη μεταπολεμική αντιδραστική, οικονομική και κοινωνική ανατροπή, που έχει συντελεστεί σε περίοδο ειρήνης στη χώρα μας, είναι αναγκαίο όσο ποτέ, οι αγωνιζόμενοι Γεωτεχνικοί να συσπειρωθούν σε ένα πλατύ, ενωτικό κίνημα αντίστασης, εργαζόμενων, αυτοαπασχολούμενων και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, για την ανατροπή της αντιδραστικής επίθεσης
